در آستانه سال نو میلادی و با گذشت ۱۲ هفته از آغاز جنگ غزه، تلفات این رویداد تاکنون چند رکورد جهانی جابه‌جا کرده است؛ از جمله برای خبرنگاران که مرگبار‌ترین مورد در ۳۰ سال گذشته محسوب می‌شود و سازمان ملل نیز بیشترین تلفات انسانی کارکنانش در غزه را گزارش کرده است.

حمله اسرائیل به غزه مرگبارترین جنگ برای کودکان در سال‌های اخیر هم به شمار می‌رود؛ به طوری که سازمان بهداشت جهانی در گزارشی اعلام کرد در ماه گذشته، روزانه ۱۶۰ کودک در غزه جان باختند که با تعداد کودکان کشته‌شده در جنگ‌های اوکراین، سوریه، و افغانستان به هیچ‌وجه قابل‌مقایسه نیست. بر اساس آمارها در درگیری‌های سوریه روزانه سه کودک، در افغانستان دو کودک و در اوکراین کمتر از یک کودک جانشان را از دست داده‌اند.

به گزارش وزارت بهداشت حماس، تلفات انسانی حملات اسرائیل به غزه از ۲۱ هزار و ۸۰۰ کشته و ۵۶ هزار و ۴۰۰ زخمی فراتر رفته است. صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) هم اعلام کرده است که در این حملات بیش از پنج هزار و ۳۰۰ کودک کشته شده‌اند؛ کودکانی بی‌گناه که در آنچه در غزه می‌گذرد، هیچ نقشی نداشته‌اند و محل تولدشان را نیز خود انتخاب نکرده‌اند.

گاردین در گزارشی، درباره پیامدهای انسانی فاجعه‌بار حمله اسرائیل به غزه، هشدار داده است که به دلیل شیوع بیماری‌ها، کمبود دارو و مایحتاج اولیه، تلفات کودکان در جنگ بسیار بیشتر خواهد بود. بر این اساس، احتمالا غزه در بدو وقوع یک فاجعه انسانی قرار دارد و چنانچه تغییری رخ ندهد، احتمالا بیش از یک‌چهارم جمعیت دو میلیون نفری این باریکه با خطر مرگ روبرو خواهند بود.

به گزارش بانک جهانی، بر اثر جنگ در غزه تا ۱۲دسامبر، ۷۷ درصد از امکانات و زیرساخت‌ها بهداشتی و بیش از نیمی از امکانات آموزشی این شهر تخریب شده یا آسیب دیده‌اند و آسیب‌های وارده به زیرساخت‌های آب و برق، ارتباطات و شبکه بهداشت به اندازه‌ای است که بسیاری از آن‌ها تعمیرناپذیرند. از ۳۶ بیمارستان غزه هم تنها هشت بیمارستان فعال و در حال درمان بیماران و مجروحان حملات اسرائيلی‌ها است.

در این جنگ که به گفته بسیاری از نهادهای بین‌المللی و مقام‌های بیشتر کشورها، موازین کنوانسیون بین‌المللی ژنو در آن نادیده گرفته شده است، بیمارستان‌ها و آمبولانس‌ها هدف قرار گرفته‌اند و سازمان‌های امدادرسان از جمله پزشکان بدون مرز هم شماری از کارکنانشان را از دست داده‌اند.

اسرائیل مدعی است که در حملاتش به غزه  ملاحظات مرتبط با غیرنظامیان را در نظر گرفته و از همین‌ رو، تمام ساکنان شمال غزه را به کوچ اجباری به جنوب واداشته است؛ جایی که به ادعای مقام‌های اسرائیلی، در امان می‌مانند و به کمک‌های بشردوستانه دسترسی خواهند داشت. حال آنکه این مناطق به هیچ وجه به مناطق امن با امکانات بهداشت و درمانی معمول شباهتی ندارند و از آب سالم، سرویس‌های بهداشتی و توالت، غذای کافی، یا کادر پزشکی آموزش‌دیده و همینطور دارو و تجهیزات‌ محروم‌اند؛ چیزهایی که برای بقا انسان‌ها و به ویژه کودکان و نوزادان ابتدایی‌ترین موارد محسوب می‌شوند.

به گفته مارگارت هریس، سخنگوی سازمان بهداشت جهانی، در اوایل نوامبر موارد ابتلا به اسهال در کودکانی که در اردوگاه‌های پناهجویان در غزه زندگی می‌کنند، بیش از ۱۰۰ برابر معمول بوده است. بیماری اسهال که به دلیل مصرف آب آلوده ایجاد می‌شود، به دلیل محرومیت از دسترسی به داروی اوآراس (محلول مایع درمانی خوراکی)، به دومین عامل مرگ‌ومیر کودکان زیر پنج سال در مناطق محروم جهان تبدیل شده است.

علاوه بر این، عفونت‌های تنفسی، آبله مرغان و بیماری‌های پوستی نیز افزایش یافته‌اند و این نگرانی وجود دارد که سیل‌های اخیر به مخلوط شدن فاضلاب تصفیه‌نشده به آب آشامیدنی و شیوع وبا منجر شود.

یونیسف نیز هشدار داده که محرومیت از دسترسی به آب، غذا، دارو و ایمنی، تهدیدی بزرگ‌تر از بمب برای جان هزاران نفر در غزه است.

با وجود اینکه سازمان‌های بین‌المللی زنگ خطر را در مورد بحران غزه به صدا درآورده‌اند، آن‌طور که سخنگوی سازمان بهداشت جهانی اشاره کرده، «به نظر می‌رسد جهان در مورد غزه، وجدان و الگوهای اخلاقی‌اش را کنار گذاشته است».